Van’ın tiyatrocu ağabeyi
Hayrullah Elmas çocukluğunda tiyatronun ne olduğunu bilmeden kendini sahnede buldu ve seyirci karşısına çıktığı birinci gün kahkaha ve alkışları büsbütün yanlış anladı. Sahnedeki birinci tecrübesi büyük bir hayal kırıklığıydı lakin tiyatro onun için birinci günden itibaren büyük bir tutku oldu. Elmas, birinci tecrübesinde yaşadığı aksiliklere karşın tiyatroya tutkuyla bağlandı ve yıllar sonra hayalini gerçekleştirerek Van’da kendi tiyatrosunu açtı.
Van’ın tiyatrocu abisi
Hayrullah Elmas çocukluğunda tiyatronun ne olduğunu bilmeden kendini sahnede buldu ve seyirci karşısına çıktığı birinci gün kahkaha ve alkışları büsbütün yanlış anladı. Sahnedeki birinci tecrübesi büyük bir hayal kırıklığıydı lakin tiyatro onun için birinci günden itibaren büyük bir tutku oldu. Elmas, birinci tecrübesinde yaşadığı aksiliklere karşın tiyatroya tutkuyla bağlandı ve yıllar sonra hayalini gerçekleştirerek Van’da kendi tiyatrosunu açtı.
Van’da yaşayan Hayrullah Elmas ortaokul çağında öğretmeninin yönlendirmesiyle Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı (TEGV) ile tanıştı. Bilgisayar eğitimi alıyor ve kaymakam olmak istiyordu. Lakin bir gün vakıftaki arkadaşlarının teklifiyle daha evvel ismini hiç duymadığı ve ne olduğunu bilmediği tiyatroyla tanıştı. O günden sonra da tiyatro hayatının merkezinde oldu. Artık 35 yaşında bir çocuk babası olan Elmas, hem Van 100. Yıl Üniversitesi Genç Ofis’te hem de 5 yıl evvel açtığı kendi tiyatrosunda çocuklara ve gençlere tiyatro eğitimi veriyor.
‘TİYATRO’ NEDİR BİLMİYORDUM SEYİRCİ BANA NEDEN GÜLÜYOR? KİM SIKINTISI HAYRULLAH TİYATROCU OLACAK VİRANE SİNEMAYI TİYATROYA ÇEVİRDİ ŞİMDİ ÇOCUKLARA TAKVİYE SIRASI BENDE
Tiyatroyla tanışmasında TEGV’in büyük tesiri olduğu söyleyen Hayrullah Elmas, 13 yaşında Van Lütfiye Binnaz Saçlı Ortaokul’u son sınıf öğrencisiyken bir gün derste öğretmeninin “okul hayatında adam olmayacağınız kesin, bari TEGV’e gidip oradaki kurslara katılın, ilerde işinize yarar” demesiyle birlikte hayatının akışının nasıl değiştiğini şöyle anlatıyor: “Öğretmenimizi dinledik ve bir gurup arkadaşımla bir arada TEGV’in açtığı bir bilgisayar kursuna yazıldık. 3 aylık bu kurs bitmek üzereyken bir gün vakıfta tiyatro eğitimi alan birkaç arkadaş yanıma gelip; ‘Biz bir tiyatro oyununa hazırlanıyoruz ve bir oyuncuya muhtaçlığımız var. Bizimle oynamak ister misin?’ dediler. O ana kadar tiyatronun ne olduğunu bilmiyordum, duymamıştım. Bir metin verdiler ezberlememi söylediler. Ben de ‘tiyatro nedir?’ diye sormadan metni aldım. Tiyatronun yalnızca bir şeyleri ezberleyip sahnede insanlara anlatıldığı bir yer olduğunu düşündüm.
Metni alıp hekim karakterini ezberlemeye başlamıştım, bir saatte ezberledim ve bir sefer prova aldım. Sonraki gün Feyyaz Toker Eğitim Gönüllüleri Vakfına gittik. Orada büyük bir aktiflik vardı. Sahneye çıktık, ben ezberlediğim replikleri söylüyordum, seyirciler gülüyordu. Bu bana çok tuhaf gelmişti. Sahnedeyken durdum, benimle sahnede oynayan arkadaşa “bu beşerler neden gülüyor” dedim. Arkadaşım şaşkınlıkla dondu kaldı, sonra seyirciye döndüm, “neden gülüyorsunuz?” diye sordum. Natürel seyirci bunu oyunun bir kesimi zannedip gülmeye devam etti. Arkadaşım tecrübeli bir oyuncu olduğu için çabucak bir doğaçlamayla durumu kurtardı. O gün tiyatronun ne olduğunu sahnede yaşadığım bu olayla öğrendim.
Bu bende büyük bir tesir yarattı, o gün tiyatrocu olmaya, tiyatro okumaya karar verdim. Kim kederi ki yolda karşılaştığı iki arkadaşının teklifi kaymakam olmayı isteyen Hayrullah’ın hayallerini değiştirecek!
Artık en büyük hayalim kendi tiyatromu açmaktı. Bunun için eğitim almalıydım. Kadir Has üniversitesi Plato Sinema Akademisi’nde Ayla Algan idaresinde tiyatro ve sinema oyunculuğu eğitimi aldım. Daha sonra Van’a döndüm halk eğitim merkezinde tiyatro eğitimleri vermeye başladım. Kendi tiyatromu açma vaktim geldiğinde virane bir sinema salonunu elden geçirip tiyatroya dönüştürdük. Kullanılmayan, yazgısına terk edilmiş bir salondu. Bunun finansmanı sağlamak için kendi birikimimin yanı sıra ailemin takviyesini aldım. Her ayrıntısıyla tek tek ilgilendiğim tiyatromu 2017 yılında açtım. Artık lisede birlikte tiyatro oyunu sahnelediğim arkadaşım Mesut Irk’la ortak olarak eğitimlerimizi ve oyunlarımızı burada sürdürüyoruz. Bu vakte kadar 100’den fazla oyun sahneledik ve yüzlerce tiyatrocu yetiştirdik, yetiştiriyoruz.
Hayatıma tiyatroyu dahil eden, bir doğu çocuğu olarak hayallerime öncülük eden TEGV sayesinde sevdiğim işi yapıyorum ve Van’a bir tiyatro kazandırdım.
Ben de yakın vakitte istekli olmak için TEGV’e başvurdum. Tıpkı vakitte TEGV çocuklarıyla sahnelemek istediğim bir müzikal kabare projem var. Şimdiki hayalim daha çok çocuğa tiyatro eğitimi vermek ve daha fazlasının hayatına dokunabilmek. ”