Haberci Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Dilek Kırıcı

20 Temmuz’un ağır bir havası vardır…
Yıllardır hissettiğim halde tanımlayamadığım.

Bugün altmışlı, yetmişli yaşları sürenlerin gençliklerine adım attıkları yıllar diyorum.
Tozlanmış, derinlere gömülen yerlerden çıkartılan anılar anlatılıyor .
İnsan anlatmak istiyor, konuşmak istiyor. Yaşadıkları hatıraların ne kadar değerli olduğunu karşısındaki insanın da anlamasını istiyor .

İşte bütün bu duygular ağır geliyor bazen…
Dönüp etrafını izlediğinde, keyifle sürdüğün arabanın markasına bakıyorsun…
Oturduğun evin şekline içindeki eşyalara, yaşadığın çevresel konfora, yaşam standardına bakıyorsun…

Nerelerden gelindi bugüne…
Hangi bedeller ödendi…
Kaç şehit düştü anaların, kardeşlerin, eşlerin kucağına…

Hava ağır…
Gururluyuz ki Türkiye böylesi sıcak bir 20 Temmuz’da bugünleri güvenle yaşayabilmemiz için adaya ayak bastı..

Hasan Kahvecioğlu’nun 20 Temmuz öncesi gençlik yıllarını Lefke yollarında ki anılarıyla Halkın Sesi’nde köşe yazısında okudum.

Bir sis bulutu gibi havanın ağırlığı çöküyor üstünüze…
Her 20 Temmuz’u Allah rahmet eylesin mekanları cennet olsun, ikisinin de; Kurucu Cumhurbaşkanımız Rauf Denktaş ve dönemin iskan Bakanı İsmet Kotak’tan dinleme şansım oldu.

Onların göz pınarlarından akan mutluluk gözyaşlarının şahidiyim.
19 Temmuz’dan 20 Temmuz sabahına kadar yaşanan olaylar akışını hepimiz biliyor olmamıza rağmen “o an” yaşanıyor hissi ile aynı duygu selini hepimizi sarmalına alması az şey mi…

Unutulur mu…
Tüm şehitlerimizin ruhu şad olsun.

Zaman zaman inşallah daha da sık, içim alevlendikçe, ya da sıkıldıkça, dertleşmek istedikçe, ya da belki de hüzünlendikçe inşallah sevinç de olur tabii, burada buluşacağız Haberci de olur mu…

Siz de yazmak isterseniz yorumlamak isterseniz duygularınız hüzünlerinizi yazın bize paylaşalım…

Kim bilir belki de tek değilsinizdir yaşadıklarınızla…
Aslında bugün anlatacaklarım başkaydı ya da yazacaklarım…
Nedense 20 Temmuz’un duygu yoğunluğu şehitlerimizin ruhları böylesi günlerde aramıza geri dönüyor gibi gelir bana…

Çimdik atıp bize; yaşadığınız bu güzel adanın kıymetini bilin sesleri var…
“Şüheda fışkıracak toprağı sıksan şüheda” gelir dilimin ucuna…

Geçtiğimiz günlerde Demokrat Parti basınla Concorde Tower Otel’de kahvaltılı bir buluşma gerçekleştirdi.Genel Başkan Fikri Ataoğlu başkanlığında partinin “A” takımının katılımıyla.

Mesele şu;
Bundan birkaç ay önce Demokrat Parti “Özel Sektörü Güçlendirme Zirvesi” çalıştayı yaptı.

Çalıştayda masalarda yapılan çalışmalar raporlar halinde basınla paylaşıldı. Sonuç raporlarını okumuşsunuzdur haberlerde.

Şimdi söylemek istediğim şu;
Demokrat Parti 30 yıllık bir siyasi geçmişe sahip.
Bünyesinde biriktirdiği çok değerli bürokratlar var.

Yasaları bilen sorunları ve çözüm yollarını görebilen şimdilerde genç emekli olanlarla bu yolu hızlandırmalı toplumun gündeminde adından söz ettirebilmeli .

Kemal Öztürk’ü dikkatlice dinledim.
Her bir sözünün altına imzamı ben değil hepimiz atarız bundan eminim.

“Süte verdiğimiz desteği ete de vermeliyiz. Et ve süt kurumu olarak yasa ve tüzüklerini değiştirerek yeniden yapılandırmalıyız” dedi.

Bu doğru teşhisi ancak o kurumu bilen işlerliği ile neler kazanılacağını görebilen insan görüşünü ortaya koyabilir.

Kalkınma Bankası Yönetim Kurulu Başkanı Hande Kayasal, Bakanlık Müsteşarı Serhan Aktunç, GAÜ Rektörü ve Girne Milletvekili ki, kendisini siyasete çok yakıştırıyorum Serhat Akpınar bu isimler çok ciddi isimler.

Konjektörü görebilen dünya gözü açık, enerjisi yüksek, dünya ile uyumlu, memleketlerine ülkelerini seven isimler.

Demokrat Parti Fikri Ataoğlu ile birlikte artık atağa geçmeli kendinden söz ettirebilmelidir.
Bu çıkan rapordaki sonuçları hayata geçebilme iktidarına sahip olabilmelidir.

Ne etliye ne sütlüye dersen bir otuz yıl daha böyle devam edilemez.

Parti, içindeki bu değerli isimlerle canlanmalı sözle değil icraatın içinde olmalı.
Kendinden söz ettirmeyi başarmalı.
Sevgiyle kalın.