Depremzede öğretmenden mescitte ders

Depremzede öğretmenden mescitte ders
Depreme yaşadığı Gaziantep’in Şehitkamil ilçesinde yakalanan okulöncesi öğretmeni Meral Tıraş, kendisi üzere depremzede olan çocuklara zelzelenin ikinci gününde sığındıkları mescitte eğitim vermeye başladı. 5-9 yaş aralığındaki depremzede çocukların yaşadığı endişe ve kaygıyı azaltmak isteyen Tıraş, çocuklara zelzelenin ne olduğunu görüntülerle anlatarak onlarla oyunlar oynadı.

Depremin yaşandığı günün akabinde başka depremzedeler üzere farklı bir hayata uyanan okulöncesi öğretmeni Meral Tıraş, Gaziantep Özel Seçkin Koleji’nde vazife yapıyordu. Orta tatil sona erip öğrencilerine kavuşmak üzereyken yaşanan zelzeleden sonra sığındığı cami ve orada karşılaştığı depremzede çocuklar için bir müddetliğine yeni okulu oldu. Tıraş, mescitteki çocukların yüzlerindeki kaygıyı görünce çabucak harekete geçtiğini belirterek şöyle konuştu:

YÜZLERİNDE KAYGI, TELAŞ VE TASA VARDI
“Camideki çocuklar ruhsal olarak yeterli durumda değillerdi. Yüzlerinde dehşet, telaş ve telaş vardı. Bölgede ufacık bir artçı sarsıntı olduğunda çabucak bağırıp ağlamaya başlıyorlardı. Ben de onları o denli görünce çabucak yanıma toplayarak zelzelenin ne olduğunu, nasıl gerçekleştiğini anlatmaya başladım. Sonra da yaşlarına uygun olarak oyunlar oynamaya başladım. Mescitteki 5-9 yaş aralığındaki çocuklarla aktiflik yaptım. Biz bunu 4 gün yaptık. Mescitten sonra buradaki bir devlet okuluna sığındık. Mescide ve okula sığınan depremzedelerin çocuklarıyla ikişer gün toplamda 4 gün aktiflik yaptım. Sonra Gaziantep’teki okullara öğretmenler görevlendirilince okulları boşalttık.”

BENİM İÇİN ARTIK YALNIZCA ÇOCUKLAR VAR
Depremden kendisinin de çok etkilendiğini söyleyen Tıraş, konutunun büyük hasar aldığını belirterek, “İki çocuğum var biri 22 başkası 13 yaşında. Onların sarsıntı sırasında yaşadığı endişeyi gördüm. Çocuklarımı o denli gördükten sonra, ‘artık yalnızca çocuklar için neler yapabileceğimi düşünmeliyim’ dedim. Zira sarsıntı sırasında kendi çocuklarım için çaresiz kaldım. Hiçbir şey yapamadım. Yalnızca onları yanıma aldım ve sarsıntının geçmesini bekledim. Çok şükür ki sağlıklı bir biçimde çıkabildik” diye konuştu.

ÇOCUKLAR BİZİM GELECEĞİMİZ
Depremzede öğretmen birinci günlerde bölgede herkesin yetişkinlere yemekler ve giyecekler getirdiğini lakin çocukların öylece ilgi beklediğini söyleyerek şöyle konuştu:
“Çocuklar ayağa kalkıp oyun oynadıklarında, ses çıkardıkları için onlara kızanlar da oluyordu. Lakin kimse çıkıp da aslında sarsıntıdan en çok etkilenen onlar demiyordu. Beni eğitim vermeye teşvik eden en kıymetli iki şey sarsıntının kendi çocuklarımın üstündeki tesirini görmek ve öteki yetişkinlerin çocukların ne yaşadığını ne hissettiğini fark etmemesi ya da önemsememesi oldu. Biz yetişkinler olarak kendimizi toparlayabiliriz lakin o çocukları birilerinin toparlaması gerekiyor. Çocuklar bizim geleceğimiz.

BEN ÇOCUKLARI, ÇOCUKLAR BENİ İYİLEŞTİRDİ
Çocuklar zelzelesi çok daha farklı algılıyor ve daha farklı etkileniyor. Bu yüzden o an telefonuma zelzelenin nasıl olduğunu anlatan animasyon görüntüleri indirdim. Çocuklara onu izlettirdim. Zelzelenin olağan ve gerekli tedbirler alındığında engellenebilir bir şey olduğunu anlatmaya çalıştım. Bunun yanı sıra çocuklara biraz ruhsal dayanak de verebilmek istedim ve bu bana da çok yeterli geldi. Ben de o ortada kendimi toparladım. Çocukları güzelleştirmeye çalışırken arkında olmadan onlar da beni güzelleştirdiler.”