Cengiz Erçağ “ kıskanç bir millet olduk” diyor.“Bu kıskançlığımız gelişmiş ülkelerin yaptıklarını yapmak konularında değil, filan o arabayı almış, parayı bulup tatile gitmişler” fiturundan sığ bir düşünce kalıbında. “Toplum mühendislerinin psikolog, psikiyatristlerin acil olarak incelemesi gereken durumdayız”

KKTC, KKTC olalı böyle bir zulüm görmedi.

Elektrik sorunlarımız devam ediyor alt yapıda sorunlar varmış, mevcut üretimden tutun da yeraltına döşenen kablolar yetersiz diye her gün arıza veriyor. Açıklamalar desen, planlı kesintiler olacak. Şu bölgede bu saatler arasında. Çözüm halledeceyik.

Ben size söyleyeyim, sosyal medyada herkes akraba olmuş durumda, küfrün kahrın biri bin para. Her gün okuyoruz, yaşıyoruz. Usandık artık, sürdürülebilir ve kalıcı bir çözüm istiyoruz.

Elektrik üretimi yapan santrallerin bacasından çıkan kömür karası dumanı artık görmek istemiyoruz, çünkü bu dumanı soludukça kanser oluyoruz. Gidin hastanelerin “Onkoloji” servislerini bir ziyaret edin… Yıllardır bir filtre takamadık gitti, bu mudur insanına saygı sevgi, bu da mı kader.

Akraba olmakta haksız mı insanlar, gölgede 45 derece sıcaklık kalp hastası olan var, elektriğe bağlı yaşam savaşı veren var. Üstelik bu sıcakta klima çalıştırmak lüks değil ihtiyaçtır.

Yöneticilerin zamanında öngöremediği, ülke popülasyonun da artışı hesap edemediği, günü kurtarma çabasından başka düşüncesi olmadığı veya eksik aldığı kararları yüzünden dışarıda 50-60 derece sıcağın altında tamirat yapmaya çalışan kurumda çalışan emekçiler var, yazıktır günahtır.

Ah o eski güzelim kerpiç evler, değerlerini bilemedik yaz kış hep 23 derece. Oysa ki toprak ne kadar değerli, biraz su biraz saman sonra yoğur kalıba koy evini yap. Ama olmaz parayı bulunca betona olan aşkımız büyüdü ve betonarme tutkumuz başladı, yaptık evlerimizi sıcaktan oturamaz duruma geldik. Akdeniz mimarisinden uzaklaştık. Dağlarımızı da yonta yonta dümdüz ettik.  Bazen müstakımız diye de düşünmüyorum değil.

Alım gücü desen her geçen gün düşmeye devam ediyor, ama kafamız kumda yaşamaya devam ediyoruz.

Kaderci bir milletiz ya, bugünler de geçecek deyip duruyoruz, o özlediğimiz, arzuladığımız istikrar sonunda gelecek diye bekliyoruz. Caba göstermek mi, ne gerek var kader de varsa yaşayacağız.

Toplum mühendislerinin, psikolog ve psikiyatrislerin çok acil olarak incelemesi gereken bir durumdayız. Tavsiyem bu konuda bir kriz masası oluşturulması yönündedir.

Her gün her türlü yolsuzlukla, uyuşturucu ile mücadele etmek zorunda mı benim polisim. Neden insanlar bu kadar bozulmuş, neden bu kadar bağımlı olmuşlar, araştırılması gerekiyor.!!

Kural tanımama, yasalara aykırı hareket etmek moda olup çıktı ülkemde. Hapishaneler doldu taştı, yenisi de dahil.

Suçların bu derece artması normal midir bu güzelim coğrafyamızda. Güya sayfiye yeriydi burası sessiz sakin bir yaşam vardı.

Neden hala daha bile bile kazıklanıyoruz, neden dünyanın en pahalı ülkesine dönüştük.

Yaz meyvesi olan kirazı kilosu 200 TL’ye yemek zorunda bırakılmamız kader mi, ya da her gün pahalılaşan diğer temel tüketim ürünlerini.

Bürokrasiyi mi kaldırabildik memlekette, yoksa E-Devleti kurduk işleri bir tuşa basarak yapıyoruz da bizim mi haberimiz olmadı. Dünya dijitalleşirken bizler her türlü belgenin aslını gösterip fotokopisini vermeye devam mı edeceğiz.

Kıskanç bir millet olduk ama bu kıskançlığımızı, gelişmiş ülkelerin yaptıklarını yapmak konusunda değil de, “filan o arabayı, evi nasıl aldı, parayı bulup da tatile nasıl gittiler” diye dar ve sığ bir düşünce yapısına endeksledik kaldık. Belki de bundandır bir türlü hayır edemeyişimiz.

Allah razı olsun Türkiye bize her konuda tam destek veriyor, bizler bu yardımların arkasına daha ne kadar sığınmayı düşünüyoruz.  “Yavru” olan bu “KKTC” ne zaman büyüyüp de adam olacak, yoksa çocuk kalmaya devam mı edeceğiz.

Sonra da çıkıp biz “Cumhuriyeti” kurduk diye daha ne kadar avunup duracağız.

Peki soruyorum sizlere kurduğumuz bu Cumhuriyeti;

Yaşatabiliyor muyuz?

Geliştirebiliyor muyuz?

Kalkındırabiliyor muyuz?

Cevap vereyim; bana göre bin bir zorlukla kurulan bu Cumhuriyeti, her gün biraz daha öldürüyoruz.!!!

Günün Sözü:

Hiç kimse başarı merdivenine elleri cebinde tırmanmamıştır. (J. Keth Moorhead)