Kardeşliğe mahzur yok

Kardeşliğe mahzur yok
Dünyanın en büyük liselerarası robot yarışı olan FIRST Robotic Competiton’ın (FRC) birinci ayağına engelli öğrencilerden oluşan iki ekibin kardeşliği damga vurdu. Biri serebral palsili başkası ise işitme engelli öğrencilerden oluşan iki grup alanda rakip olsa da hazırlık basamağında dayanışma örneği segiledi.

Ankara’da bulunan Serebral Palsili Çocuklar Derneği (SERÇEV) Manisiz Mesleksel ve Teknik Anadolu Lisesi (MTAL) öğrencilerinden oluşan robot ekibi ile işitme engelli öğrencilerin kurduğu Anadolu Sağırlar Spor Kulübü yarışa kardeş grup olarak katıldı. SERÇEV kadrosu 4’üncü olurken, Anadolu Sağırlar Kulübü ise ‘takım ruhu’ mükafatı almaya hak kazandı.

TAKIM KAPTANIMIZ DA SEREBRAL PALSİLİ
SERÇEV Manisiz Mesleksel ve Teknik Anadolu Lisesi ekibine mentorlük yapan bilişim öğretmeni Serap Artar müsabaka sonrasında hislerini şu sözlerde lisana getirdi: , “Takımda 14 öğrencimiz var, ekip kaptanımız Tuna dahil 4 öğrencimiz serebral palsili. Bu yarış hayatın yalnızca u an sahip oldukları zorluklardan ibaret olmadığını göstermek için çıktığımız bir seyahatti.

ÖDÜL ALAMADIK LAKİN ÇOK BAŞARILIYDIK
Yarışma çok farklı bir atmosfer önemli bir mühendislik ve matematik bilgisi gerektiriyor. Burada tipik gelişim gösteren öğrencilerimizle serebral palsili öğrencilerimiz birlikte çalışıyor. İşin içinde birlikte yapılacak bir misyon olduğunda çocuklarımız hakikaten ekip oldu. Pit ismi verilen stantımızın kurulumunu, ekibin ve okulun tanıtımını yaptılar. Tüm öğrencilerimizin üstün çabasıyla 4’üncü olduk. Ödül alamadık lakin başarılı olduğumuzu düşünüyoruz.

BİRLİKTE SEVİNİP BİRLİKTE ÜZÜLÜYORUZ
Ankara Anadolu Sağırlar Kulübü kadrosu ile kardeş kadroyuz. Alanda rakip olsak da daima yanyana çalıştık. Yarışta bu cins dayanışmalar çok kıymetli. Bizim robotumuz arızalandığında onlar yardım etti, onların modülü eksik olduğunda biz dayanak olduk ve el birliğiyle kardeşçe değerli bir dayanışma örneği gösterdik. Onlar kazandığında biz, biz kazandığımızda onlar sevinir.”

İNCE İŞÇİLİKTE ZORLANDIM
SERÇEV Manisiz MTAL kadro kaptanı Çeşide Karatağ ise müsabakayı anlatırken; “ince personellik yaparken kullandığımız kaslarda sorun yaşıyordum, vida tutarken ıstırap yaşıyordum. Hastalığım hazırlık sürecinde bu cins zorluklar yaratsa da yeterli gayret ettik. İleride yazılım mühendisi olmak istiyorum bu nedenle müsabaka bana kıymetli bir tecrübe kattı” dedi.

BAŞKA EKİBİN ATÖLYESİNDE HAZIRLANDIK
Eskişehir’den gelen ve işitme engelli öğrencilerden oluşan kadroda ise yalnızca öğrenciler değil, mentörler de işitme engelliydi. Kadro içi irtibat biyonik kulak, işitme aygıtı ve işaret lisanıyla kuruldu. Pürüzlerinin ve maddi koşulların işlerini zorlaştırdığını fakat buna karşın ödül alma başarısı gösterdiklerini söyleyen Ekibin elektrik mentörü mühendis Gizem Uyanık şunları söyledi; “Biz hayatımız boyunca tüm pürüzleri aşarak mühendis olduk. İşitme engelli bireylerin mühendislik alanında başarılı olamayacaklarına dair bir önyargı var.. Bu önyargıları aşmak için yaşadığımız yer olan Eskişehir’de sağır lise öğrencilerimizle bir ekip kurduk. Yarışa sıkıntı koşullarda lakin düzgün hazırlandık. Atölyemiz olmadığından mesai sonlarında öteki bir kadronun atölyesinde çalışarak kendi emeğimizle robotu yaptık.

BU ALANDA BİZ DE VARIZ
İlk kere geçen sene iştirak gösterdik. Özel heyet ödülümüzü aldık. Bu yılki iştirakimizde ‘takım ruhu ödülü’ alarak koleksiyonumuza bir ödül daha koyduk. Aslında maksadımız ödül almak değil, engelli olmanın başarmak için bir eksiklik olmadığını ispatlamaktır. Bu sağır gençlerimize örnek olmak, ilham olmak ve onları motive etmek, onları hayata hazırlamak için, bilhassa grup ve kadro ruhu ile aşamayacakları mahzur olmadığını anlatmak için çalıştık. Bu alanda biz de varız.”

ENGELLİLERE MÜHENDİSLİĞİ SEVDİRMEK İÇİN
Takım kaptanı Mustafa Sarıyerlioğlu da “farklı okullardan bir ortaya gelen işitme engelli öğrencilerden oluşan kadromuza kaptanlık yaptım. Kardeş ekibimiz SERÇEV ile yardımlaşarak müsabakayı tamamladık. Aldığımız 4’üncülük bize ödül getirmedi lakin bizim asıl hedefimiz işitme engellilere mühendisliği sevdirmek zira dünyada işitme engelli mühendis sayısı az. Bizim gösterdiğimiz yüreği ve çabayı öteki engelli arkadaşlarımızın da göstermesini istiyoruz” dedi.