Depremzede öğretmen ile öğrencinin örnek dayanışması

Depremzede öğretmen ile öğrencinin örnek dayanışması
İzmir’de, 117 kişinin hayatını yitirdiği büyük sarsıntının akabinde depremzedeler ortasında güçlü dayanışma bağı oluştu. Zelzelede yıkılan 2 başka binadan kaçıp kurtulan kimya öğretmeni Olcay Maşa (47) ile lise öğrencisi Ebrü İrevül’ün (17) yolları da afetin akabinde kesişti. Olcay öğretmen, Ebru’nun 2 yıldır eğitim masraflarını üstleniyor. Zelzeleden sonra meskenleri yıkılan Ebru İrevül, “Bir aile üzere olduk. Bu yüzden çok şanslıyım” dedi.

İzmir’de 30 Ekim 2020’de meydana gelen deprem, kimya öğretmeni Olcay Maşa ile lise öğrencisi Ebrü İrevül’ü bir ortaya getirdi. Zelzelede 37 kişinin hayatını yitirdiği İstek Beyefendi Apartmanı’ndan bina yıkılmadan saniyeler evvel dışarıya çıkarak kurtulan Olcay Maşa, meskenlerini kaybeden lise öğrencisi İrevül ile dayanışma örneği sergiliyor. 24 yıllık kimya öğretmeni Olcay Maşa, kurucusu olduğu okulda İrevül’ün eğitimini üstlendi.

Depremin akabinde yaşadıklarının tesirinden uzun mühlet kurtulamadığını söz eden Olcay Maşa, “O gün ablamla İstek Beyefendi Apartmanı’nın 1’inci katındaki diş doktoruna gitmiştik. Zelzeleden birkaç saniye evvel Seferihisar Yelki’de oturan kardeşimi manzaralı aramıştım. Onunla konuşurken onun sallandığını gördüm. Kardeşim ‘deprem oluyor’ dedi. Birkaç saniye sonra ayağımın altında bir dalga hissettim ve biz çabucak koşturmaya başladık. O anda ablamla konuşuyor olmamız ve onun birkaç saniye evvelce sarsıntının olduğunu söylemesi talihimiz oldu. Zira hiç durmadan koşmaya başladık. Binanın çıkışına uzak bir yerdeydik. Koridorlar üstümüze yanlışsız geldi. Bekleme salonunda durup bekleyenler vardı. Merdivenlere gerçek yöneldik. Büyük sarsıntı nedeniyle yere molozlar düşmeye başlamıştı. Duvarlar parçalanıyordu ayağım kaydı ve yere düştüm. Ablam kaldırdı, koşmaya devam ettik. Sinema üzereydi. Adımımı dışarıya attığım anda bir ses ve bir toz bulutu oluştu. Tozun içinden sokağa attım kendimi ve gözümün ucuyla baktım ki bina yok” diye konuştu.

HAYATTASIN VE MUCİZESİN
Maşa, zelzeleden sonra günlerce kendine gelemediğini ve o dakikaları hafızasından silemediğini anlattı. Hayatına devam ettiğini fakat depremzedelere karşı çok hassas olduğunu söyleyen Maşa, “Sürekli gözümün önünde insanların içeride kalması ve bağrış, çığırışları vardı. Sonra dedim ki, ‘Olcay kendini toparla, hayattasın ve mucizesin’. Psikolojimi düzeltmeye çalıştım lakin tabi ki o tesir gitmiyor. Benimle bir arada o etrafta olan 10’uncu sınıf öğrencisi Ebru’yu tanımıyordum. O da benim üzere bir depremzede. Konutları yıkıldığı için okulumuzun çabucak yanındaki bir apartman dairesine taşınırlarken tanıştık. Ebru hangi okula gitsem, diye düşünüyordu. Ona takviye oldum” dedi.?

AKLIMA GELDİĞİNDE TEKRAR YAŞIYORUM
Bu yıl 12’nci sınıfta okuyan ve üniversite imtihanına hazırlanan Ebrü İrevül de Olcay Maşa ve okuldakilerle ‘aile gibi’ olduklarını söyledi. Üniversitede psikoloji okumak istediğini anlatan İrevül, zelzelenin hayatında unutulmaz izler bıraktığını belirterek, şöyle devam etti:

“Deprem sırasında evdeydim. Odadan çıktığımda meskende kimse yoktu. Bir toz bulutunun içinde kaldım ve ne olduğunu anlamadım. Vestiyer kapının önüne devrilmişti. Bu nedenle kapıyı açarken çok zorlandım. Merdivenlerden inerken basamakların yarısı yoktu. Zıplayarak indim. Aklımda annemler vardı. Sokağa çıkınca marketin olduğu istikamete hakikat ilerledim ve marketi göremedim. Yerin altına girmişti. Başımı sağa gerçek çevirdim. Binanın yıkılışını izledim. Annemlerle konuştum telefonda. O kapıyı açabilmeme çok şaşırdım. İçerde bir kedim, bir kuşum vardı, onları almak isteyenler kapıyı kırarak girmişler. İkisi de kurtuldu. Ben kendimi dışarı nasıl attım bilmiyorum. Beni Balıkesir’e bir yakınımın yanına gönderdiler. Zira kalacak yerimiz yoktu. O günü düşünmek istemiyorum. Zira aklıma geldiğinde tekrar yaşıyor üzereyim. Sarsıntıdan sonra, buraya taşınmamızın en hoş yanlarından biri bu okul oldu. Bir aile üzere olduk. Bana sahip çıktılar, bu yüzden çok şanslıyım.”