Belgeseli çekilen köy okulu tekrar açıldı

Belgeseli çekilen köy okulu yine açıldı
Denizli’nin Bozkurt ilçesine bağlı Sazköy’ün kapanan köy okulu yine açıldı. Direktör Jale İncekol’un çektiği “Okulum Açılsın” isimli belgesel 380 kişinin yaşadığı köyde okulun tekrar hayata dönmesini sağladı. Okul binası restore edilerek, müze, toplumsal eğitim merkezi ve kütüphane olarak yine aktif duruma getirildi. Açılışta bu okulda çocukluk anıları olan Sazköylüler de vardı. Jale İncekol kıssayı bu sefer “Okulum Açıldı” devam sinemasında anlattı. Artık amaç okulun tekrar köy okuluna dönüştürülerek eğitime başlaması.

1957 yılında açılan ve 1994 yılında kapanan Sazköy İlkokulu binası kullanılmıyordu. Kapanan okulun öyküsünden etkilenen direktör Jale İncekol’un “Okulum Açılsın” belgeselini çekmesiyle Sazköy İlkokulu’nun hayata dönüşünün birinci adımı atılmış oldu. Birinci olarak belgeseli izleyen oyuncu Filiz Taçbaş, İncekolu arayıp ‘okul için ben de varım’ dedi. Akabinde harekete geçen istekli grup öbür bağıçcıların da dayanağıyla yola çıktı. Bozkurt Belediye Lideri Birsen Çelik ve Bozkurt Kaymakamı Tayyar Emre Mahmutoğlu’nun da dayanağıyla okulun tekrar açılması sağlandı. Artık Sazköy İlkokulu, müze, kütüphane ve toplumsal eğitim merkezi olarak hizmet verecek. Direktör Jale İncekol Sazköy’deki çalışmalarla ilgili şunları söyledi:

ÖRNEK OLSUN İSTEDİM
“Okulun bir sınıfını 1980 yıllardaki biçimini koruyarak müzeye çevirdik. Sıraları, kara tahtası, duvarlardaki fişleri, öğrencilerin yaptığı fotoğraflara kadar aslında uygun olarak bıraktık. Zira hayatında hiç köy okulu görmemiş çocukların da gelip görebileceği ve o vakti öğrenebileceği bir alan yaratmak istedik. Bu çocuklar köydeki çocuklarla tanışsınlar, birbirilerini sevsinler, paylaşım yapsınlar istedik. Çoğunluğu eğitimcilerden oluşan bir küme istekli olarak elimiz erdiğince gücümüz yettiğince bir şeyler yapacağız. Sinemaları bu hususta bir şeyler yapmak isteyenlere örnek olsun diye çekmek istedim. ‘Okulum Açıdı’ belgeselinde adım adım neler yaptığımızı anlatıyorum. Bize dayanak verenler, gönüllüler neler hissettiler, hangi motivasyonla katıldılar? Bunları anlatıyorum. Bir şey istenirse pekala yapılabilir. ‘Okulum Açılsın’ sinemasının sonucu da yanlışsız yolda olduğumu gösterdi bana. Birileri bir hususta dayanak istediği vakit, onlara el uzatabilecek öbür birileri çıkabiliyor. Emsal niyet içinde olan beşerler bir ortaya gelebiliyor. Münasebetiyle öbür yerlerdeki başka okullar da yine hayata neden kazandırılmasın? Bunu da filmleştirerek mümkün olabileceğini insanlara göstereceğim.

HAYALİMİN BİRİNCİ ADIMINI ATTIK
Sazköy İlkokulu’nda benim bir hayalim gerçekleşti aslında. Buraya Narperi’nin Bileziği sinemasının çekimleri için yer bakmaya geldiğimde, Sazköy İlkokulu ile karşılaştım birinci. Okulun o kırık camları, çökmüş çatısı ve Atatürk büstünün yerinde yeller esen hali beni çok üzdü, hüzünlendirdi. O gün kendime bir kelam verdim ve ‘bir gün bu okulun önünde okul zili çalacak, çocuklar bahçesinde koşup oynayacaklar’ dedim. Bu hayalim şu an gerçekleşmiyor tahminen fakat biz birinci adımını atmış olduk. Okul, onarımla bir arada kütüphane ve bayan eğitim merkezi olarak Sazköylü bayanlara olduğu kadar çocuklara ve gençlere de hizmet veren bir yere dönüşmüş oldu.”

KÖYDE 59 ÖĞRENCİ VAR
Sazköy’de toplam 59 öğrenci var, bunlardan 46’sı, köye yaklaşık 10 kilometre uzaklıktaki okullarda taşımalı eğitim görüyor. Kalan 13’ü köydeki anaokuluna gidiyor. Köyün okul öncesi öğrencileri yeniden bu binanın bahçesinde yer alan sınıfta eğitim alıyor lakin geri kalan öğrenciler, Bozkurt ilçesinde bulunan okullara gidiyor.

3 KARDEŞ BU OKULDA OKUDUK
Ayşe Sevim– Sazköy İlkokulu eski öğrencisi
“Ben Ayşe Sevim, 20 şubat 1975 tarihinde doğdum. 1982 yılında Sazköy ilköğretim okuluna başladım. 1986 yılına kadar hem akranlarım hem de yaşı benden büyük ya da küçük arkadaşlarımla birlikte birebir okulda okuduk. Düşünürsek küçücük köy okulu 3 kardeşimi de bünyesine aldı, öğretmek için bağrına bastı. Tabi ki çok pahalı öğretmenlerimizin hakları ödenmez. Bizler okulumuzda büyürken birliği, paylaşmayı, kardeşliği, sevgiyi, saygıyı, sorumluluğu daha birçok düzgün şeyleri öğrendik ve bugünlere yanımızda getirdik. Bugün yıkılmaya yüztutumuş okulumu bu türlü sapasağlam ayakta görmek beni çok keyifli etti. Umarım bu zincirin halkaları daha da uzar.”