Almanya’da birden fazla kentte taksicilerin yüzde 70’i Türk! Yolcular onlara emanet

Takvimler 30 Ekim 1961’i gösterdiğinde Türkiye ile Almanya ortasında bir emekçi göçü muahedesi imzalandı. Bu muahedeyi takip eden yıllarda Türkiye’nin köylerinden, kasabalarından ve kentlerinden milyonlarca kişi yıllar uzunluğu Almanya’ya göç etti. Kimisi kısa müddet çalışıp dönse de büyük kısmı orada kendine yeni bir hayat kurdu. İnşaatlarda, fabrikalarda ve atölyelerde çalışan Türk vatandaşları süratle kalkınan Almanya iktisadı için kıymetli bir güçtü ve vakitle iktisadın ve günlük hayatın her alanında kendilerine büyük bir yer açtılar.

HERKES İMTİHANA GİRİYOR

Bu alanların biri de taksicilik mesleği oldu. Bugün Almanya’da taksicilik mesleğinin neredeyse yüzde 70’ini Türkler oluşturuyor. Biz de Kuzey Ren-Vestfalya eyaletindeki Krefeld bölgesinde yıllardır bu mesleği yapan Mustafa Hazar (53) ve Abdullah Kaya (59) ile bu işin ayrıntılarını konuştuk. Mustafa Hazar aslında bir işletmeci. 20 taksisi var ve onları çalıştırıyor. Abdullah Kaya ise bu taksilerde gece-gündüz demeden direksiyon sallayan bir emektar.

Burada taksicilik sisteminin biraz farklı olduğunu anlatan Hazar, işletmeci olmak ve taksi plakası almak isteyen bireylerin öncelikle bir imtihana girmesi gerektiğini anlatıyor: “Yaklaşık 250 sayfalık bir kitap var ve siz o kitaptaki bilgilere hakim olmak zorundasınız. Şayet taksi plakası işletmek istiyorsanız evvel bu işin muhasebesini anlamak gerekiyor. Vergi ve toplumsal güvenlik ile ilgili kısmı geçerseniz 5 bireyden oluşan bir heyetin karşısına çıkıyor ve sonrasında plaka alabiliyorsunuz. Ayrıyeten taksiler burada tekrar taksicilerin işlettiği bir merkeze bağlı. Bu mesleksel bir birlik üzere. Her taksi aylık 500 ödüyor. Bir müşteri taksi aradığında davet bu merkeze gidiyor. Müşteriye taksi bu merkez tarafından yönlendiriliyor. Bu merkez seçimle geliyor ve sert kurallarla çalışıyor.”

PLAKALARI SATAMAZSINIZ

Almanya’da bireylerin taksi plakası sahibi olmadığını anlatan Hazar, “Burada plakalar devlete ilişkin. Tüm kontrol belediyeler tarafından yapılıyor. Plakaların ortalama fiyatı 400 Euro üzere bir sayı. Diyelim sizin 5 plakanız var. Siz bunlardan 2’sini satmak istediniz. Bunu yapamazsınız. 5 plakanın hepsini devretmek zorundasınız. Ve sisteme 5 yıl boyunca geri dönemezsiniz. Kimse plakasını satıp bir gelir elde edemez. Yalnızca satış süreçleri için belediyeye 400 Euro ödeniyor. Ayrıyeten kimse ne vergi hesabında ne de kilometre hesabında oynama yapamaz. Yaparsa meslekten men ediliyor ve plakaları iptal oluyor. İşletmecilik bu türlü net kurallara bağlı olarak yapılıyor” bilgisini paylaştı.

HER YERDE SIKINTI İŞ

İşin sürücülük kısmını ise Abdullah Kaya anlatıyor. Kaya’ya nazaran taksicilik nerede olursa olsun güç bir iş. Burada en fazla mesainin cuma ve cumartesi geceleri olduğunu söyleyen Kaya, “Bu iki gün büyük bir hareketlilik oluyor. Herkes dışarıdan kent merkezine geliyor. Tabi geç saatte de merkezden dışarıya gidiyor. Burada kendini düzgün konumlandıran sürücü uygun kazanıyor yanlış yerde bekleyen pek kazanamıyor. Genel olarak ise bizim en büyük müşterilerimiz yaşlı Almanlar… Onlar hafta içerisinde doktora daima taksi ile gidiyor. Fakat taksi sınıfsal değil. Toplumun her kesiti kullanıyor. Biraz bağlantısı güçlü olan sürücü ise daha fazla bahşiş kazanıyor. Aslında Almanların bahşiş kültürü olmasa kimse taksicilik yapmaz” diyor.

ARALIK UZADIKÇA KM FİYATI AZALIYOR

Mustafa Hazar bir taksinin aylık cirosunun 4 bin 500 Euro olduğunu bunun yüzde 40’ının sürücüye gittiğini geriye kalan kısmın yüzde 47’sinin ise sigorta ve vergilere ödendiğini söylüyor. Almanya ortalamasında bir taksi sürücüsünün aylık 1500-2 bin Euro ortasında yarar sağlayabildiğini belirten Abdullah Kaya ise, taksimetre 3 Euro’dan açılıyor ve kilometre başına 2 Euro atıyor. Tatil günlerinde ve gece tarifesinde taksimetre 3.40 Euro’dan açılıyor. Ayrıyeten genel olarak aralık uzadıkça kilometre fiyatı 1.70 Euro’ya kadar düşüyor” diye konuştu.