600 yıllık sırrı ‘dişler’ çözdü… Kara vebanın nereden yayıldığı sonunda bulundu

600 yıllık sırrı ‘dişler’ çözdü… Kara vebanın nereden yayıldığı sonunda bulundu
1300’lü yılların ortalarında görülmeye başlayan ve sonrasında tüm dünyayı sararak milyonlarca insanı öldüren veba salgını ya da bilinen ismiyle ‘Kara Veba’ konusunda araştırmalar yapan bilim insanları çok çarpıcı bir keşif yaptı. Ölümlerin üzerinden 600 yıldan fazla geçmiş olmasına karşın salgının çıkış noktası ortaya çıkarıldı.

Araştırmacılar, Avrupa, Asya ve Kuzey Afrika’da on milyonlarca insanı öldürdükten 600 yıl sonra Kara Ölüm’ün kökenlerini keşfettiklerine inanıyorlar.

14. yüzyılın ortalarında yaşanan bu sıhhat felaketi insanlık tarihindeki en kıymetli hastalık olaylarından biri olmayı sürdürüyor.

Kara Vefat, 1347-1351 yılları ortasında Avrupa nüfusunun üçte birinden fazlasını oluşturan iddiası 25 milyon can aldı.

Geçmişte kemirgenler ve pirelerinin 14.-19. Yüzyıl Avrupa’sında bir dizi salgın yaydıkları düşünülüyordu.

Vebadan ver yayılmasından daima fareler sorumlu tutuluyordu fakat gerçek öbür olabilir…

KARA VEFAT ‘FARELER TARAFINDAN DEĞİL BEŞERLER TARAFINDAN YAYILDI’

Ancak Oslo ve Ferrara üniversitelerinden bir grubun 2018 yılında yaptığı bir araştırmaya nazaran Kara Mevt ‘büyük ölçüde insan pirelerine ve beden bitlerine’ bağlı olarak yayıldı.

Oslo Üniversitesi’nden Prof. Nils Stenseth BBC News’e verdiği demeçte, “Avrupa’daki dokuz kentteki salgınlardan ölümlerle ilgili uygun datalara sahibiz.” demişti.

O ve meslektaşları daha sonra bu kentlerin her birinde hastalık salgınlarını simüle ederek hastalığın yayıldığı üç model oluşturdu:

– Sıçanlar
– Havadan iletim
– İnsanlarda ve kıyafetlerinde yaşayan pire ve bitler

Vebanın yayılma suratı incelendiğinde hastalığın bulaşmasında insanların farelerden daha fazla rol oynadığı ortaya çıkıyor

BU KADAR ÇABUK YAYILDIĞINA GÖRE…

İncelenen dokuz kentten yedisinde “insan parazit modeli”, salgının modeline çok daha yeterli uyuyordu.

Modelleme hastalığın kadar süratli yayıldığını ve kaç kişiyi etkilediğini yansıttı.

Prof. Stenseth, “Sonuç çok açıktı. Bit modellemesi en yanlışsız sonucu veriyor.” dedi ve ekledi: “Sıçanlar tarafından bulaştıysa, bu kadar süratli yayılması pek mümkün olmazdı.”

MERKEZİ LAKİN ARTIK BELİRLENEBİLDİ

Yıllarca süren araştırmalara karşın bilim insanları, hıyarcıklı vebanın nerede başladığını tam olarak belirleyememişlerdi.

İskoçya’daki Stirling Üniversitesi ile Almanya’daki Max Planck Enstitüsü ve Tübingen Üniversitesi’nden bir araştırma grubu, Kırgızistan’daki Issyk Kul Gölü yakınlarındaki mezarlıklardaki iskeletlerin dişlerinden antik DNA örneklerini tahlil etti.

Araştırmacılar 1338 ve 1339’da mezarlar sayılarında kıymetli bir artış kaydedildiğini keşfettikten sonra araştırmalarını bu bölgede ağırlaştırdılar.

Tübingen Üniversitesi’nden araştırmacı Dr. Maria Spyrou, grubun yedi iskeletten DNA dizilimi yaptığını söyledi. Dr. Spyrou, dişleri tahlil ettiklerini zira dişlerin birçok kan damarı içerdiğini ve araştırmacılara “bireylerin vefatına neden olabilecek kan yoluyla bulaşan patojenleri tespit etme şansı” verdiğini açıkladı.

Araştırma takımı, yedi iskeletten üçünde veba bakterisi Yersinia pestis’i bulmayı başardı.

Kara veba Avrupa nüfusunu neredeyse haritan silecekti

Bu tahliller, kara vebanın merkezinin ve yayıldığı başlangıç noktasının 1330’larda Kırgızistan, Orta Asya olduğunu gösteriyor.

Stirling Üniversitesi’nden tarihçi Dr. Philip Slavin, keşif hakkında şunları söyledi:

“Çalışmamız tarihin en büyük ve en büyüleyici sorularından birini sona erdiriyor ve en makûs şöhretli ve tek insan katilinin ne vakit ve nerede başladığını belirliyor.”

Vebaya yol açan Yersinia pestis bakterisi

DAHA ÇOK ÖRNEK GEREK

Çalışmaya dahil olmayan Yeni Zelanda’daki Otago Üniversitesi’nden Dr. Michael Knapp, çalışmayı ‘gerçekten değerli’ bularak övdü, fakat örneklem kümesinin küçüklüğüne dikkat çekerek şunları kaydetti:

“Çok daha fazla şahıstan, vakitten ve bölgeden gelen datalar… burada sunulan bilgiler nitekim manasına gelir.”

Araştırmacıların çalışması Nature mecmuasında “On dördüncü yüzyıl Orta Avrasya’sında Kara Mevtin Kaynağı” başlığıyla yayınlandı.